Δευτέρα, Μαρτίου 28, 2016

Η Μοναξιά του Διαδικτύου

«Η μοναξιά του Facebook…»

Διάβασα αυτή τη φράση σε μία συνέντευξη στην χθεσινή «Καθημερινή της Κυριακής». Την είπε ο Νίκος Τσούχλος, πρόεδρος του Ωδείου Αθηνών, μιλώντας για την σημερινή νεολαία. Για την ακρίβεια είπε: «…να σπάσει την “μελαγχολία της οθόνης”, την μοναξιά του Facebook που ταλαιπωρεί τους εφήβους στις ημέρες μας».

Εσείς νιώθετε μοναξιά στο Facebook;

Εμένα άλλα συναισθήματα θετικά και αρνητικά μου προκαλεί το Fb – μοναξιά όχι. Άλλωστε όλο το Fb αποσκοπεί στην υπέρβαση της μοναξιάς. «Κοινωνικό δίκτυο» κατ’ εξοχήν, πολύ περισσότερο από το Twitter. Μπαίνεις, βλέπεις τι κάνουν οι φίλοι, συμμετέχεις, σχολιάζεις, ανταλλάσεις φωτογραφίες και ντοκουμέντα.

Ο αντίλογος σε αυτό είναι πως πρόκειται για μία εικονική κοινωνικότητα, πως οι «φίλοι» είναι συνήθως άγνωστα πρόσωπα, πως τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ζωντανή παρουσία και επαφή.

Αλλά ποιος είπε πως το Fb θέλει να την υποκαταστήσει; Την συμπληρώνει, την προεκτείνει, την εμπλουτίζει.

Τα ίδια λέγανε μερικοί δυσκοίλιοι διανοούμενοι για το τηλέφωνο, όταν εφευρέθηκε και διαδόθηκε. «Οι άνθρωποι θα μιλάνε πια από το τηλέφωνο και δεν θα συναντιούνται». Κι όμως το τηλέφωνο έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά – τους διευκόλυνε να βρίσκονται περισσότερο και να κάνουν παρέα. 

Αυτά τα κλισέ για την «μοναξιά του Διαδικτύου» τα ακούω είκοσι χρόνια τώρα και γελάω. Τίποτα δεν φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους. Έχω υπερήλικες φίλους, εγκλωβισμένους στο σπίτι,  που μπόρεσαν να βρουν παλιούς συμμαθητές και συστρατιώτες. Άλλους, χομπίστες, που έχουν προσκολληθεί σε ομίλους με τα ίδια ενδιαφέροντα και συνεργάζονται. Γονείς, που τα παιδιά τους ζουν ή σπουδάζουν στο εξωτερικό και μιλάνε κάθε μέρα μέσω Skype και Viber. Να μην μιλήσουμε για τους ερωτερυμένους! 

Επιστήμονες στήνουν ολόκληρες έρευνες με συναδέλφους στις άκρες της γης! Ο ανεψιός μου από το Seattle ανεβάζει στο Fb τα χαρακτικά που εκθέτει σε γκαλερί, αλλά και φωτογραφίες από τις εκδρομές του με καγιάκ και ποδήλατο. Ο φίλος Παναγιώτης δημοσιεύει ωραία ποιήματα. (Όσοι νομίζουν πως το Fb είναι αποκλειστικά για γκλαμουριά και ανοησία, απλώς δεν το ξέρουν. Φυσικά περιέχει και σκουπίδι – αλλά σε μικρότερο ποσοστό από την ζωή.).

Ακόμα κι αυτό εδώ το μπλογκ αποδεικνύει πόσο γελοία είναι «η μοναξιά του Ιντερνέτ». Πώς αλλιώς θα γινόταν, ένας ογδοντάρης συγγραφέας, να επικοινωνεί και να συζητάει κάθε μέρα με εκατοντάδες ανθρώπους;

Βεβαίως μπορεί κάποιος να νιώσει μοναξιά και μέσα στο Facebook – όπως και σε ένα γλέντι, σε μια 
δεξίωση, σε μία εκδήλωση. Αλλά για αυτό δεν θα φταίει το Fb!

Όσο για την «μελαγχολία της οθόνης» αυτή δείχνει πως η οθόνη απλώς είναι κλειστή – οπότε πράγματι είναι μελαγχολικά γκρίζα. Αλλά μία ανοιχτή οθόνη έχει χρώματα, σχήματα, ήχους – από μπαλέτα μέχρι έρημα προσφυγόπουλα.

Εσείς, νιώθετε μοναξιά στο Διαδίκτυο;

65 σχόλια:

  1. Το μόνο πρόβλημα με το διαδίκτυο είναι ότι δε σε αφήνει να αισθανθείς πραγματικά μόνος.

    I am the walrus!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν παστρικιά του μέσου διαστήματος, σαν βαρεθώ το αφρολέξ, την καύτρα, το δικράνι, τα μεθυσμένα αυτόματα, τους πυροβολημένους κρότους, όλους τους νοσταλγικούς καραβομαραγκούς της πίπας του κινίνου, τους ιδρωμένους κτήτορες και τους ενιαυτούς τους, βγαίνω απλώς έξω της σκάφης μου και σκάλες κατεβαίνω. Στις κατακόμβες τις παλιές και τις ερειπωμένες βρίσκονται θάλαμοι αερισμένοι τέλεια, οξυγόνα μέσης αμαρτίας, αντιδιαστολές σεμνής αντικατασκοπίας. Είναι μια αυτοκρατόρισσα. Θα την ψάξω στις αυτοκρατορικές σελίδες. Είναι μία τίγρισσα και θα την ψάξω στο κλουβί της. Το όνομα της δεν το ξέρω. Τα νύχια της θα κόψω. Το μυαλό της θα το αερίσω. Είναι μία φοιτήτρια. Θα την αναζητήσω στην εκπαιδευτική σελίδα των αοίδιμων, των ηφαιστειακών κτητόρων. Όσοι μαστοί απαντούν στις κλήσεις τους, μόνο επαναλαμβάνουν δώδεκα ξαπλωμένες λέξεις: τα γαλάζια δρεπάνια τα αμέταλλα και το μαγιό μου καίει. Σκίζω τα ένδοξα πανιά της σκάφης και με τις λάμψεις του Ήλιου, με ζέστη αφόρητη και μαντεμένια ζάρια, αν τύχει ένας θάλαμος του μέσου διαστήματος, ή να έχει πάθει έμφραγμα ή να απομείνει ανάλατος.

      Διαγραφή
  2. Έχω να προσθέσω μόνο, αυτό που διάβασα σε ένα site που ασχολείται με κινητά τηλέφωνα. "Όταν περνάς καλά, η μπαταρία στο κινητό αδειάζει μετά από 3 μέρες"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το πρόβλημα με τα μέσα "κοινωνικής δικτύωσης" είναι ότι από εργαλεία "επικοινωνίας" έχουν σε μεγάλο βαθμό μεταλλαχθεί σε πλατφόρμες "επίδειξης" φέρνοντας στην επιφάνεια τον χειρότερο ναρκισσιστικο εαυτό μας.

    Σε μια έκρηξη άνευ προηγουμένου ακραίας "εικονολατρίας", ο "πραγματικός κόσμος" και όσα συμβαίνουν σε αυτόν δεν είναι, συχνά πλέον, παρά μόνον η αφορμή για μια εγωτική παράκρουση στο φατσοβιβλίο και αλλού.

    Υπάρχει κόσμος που βγαίνει το βράδυ απλά για να κάνει "check into a location" ... που αντί να "ζει την στιγμή" λουσμένος στο φως του ηλιοβασιλέματος, το χρησιμοποιεί απλά σαν υπόβαθρο για μια εντυπωσιακή "selfie" - εκείνη που στην 30ή στημένη λήψη θα του προσφέρει τα περισσότερα "likes", τους περισσότερους "followers" ...

    Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι το "Ζώ, δρω και υπάρχω, γουατέβερ δε κοστ, με την προσδοκία ότι θα 'αρέσω' ενώ προβάλλω την εικόνα ενός ξένου προς εμένα εγώ" είναι το motto της τυπικής Eλεεινίδας σαύρας στο φατσοβιβλίο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To f/b απλώς παίρνει τα συναισθήματα μας και μας ενημερώνει ότι τα συναισθήματα μας, οι σκέψεις μας δηλαδή, είναι τόσο χαζά και χαζές αντιστοίχως, που δεν μπορούν να διαμορφώσουν την υγεία μας. Η ιστορία αυτή είναι παλιά. Η διοίκηση του f/b σε όποιο σημείο του πλανήτη προκαλεί αναταραχές και δολοφονεί τη ζωή. Αν δεν έκανε αυτό, τότε απλώς το f/b θα ήταν ένα site αποκάλυψης και καταγγελίας της εξαγρίωσης και της βίας και των φόνων.

      Διαγραφή
  4. Μια πολυτέλεια
    ----------------------

    Μέχρι πριν τρία-τέσσερα χρόνια μιλούσαν στο faceTime, για καμιά ώρα το βράδυ. Ίσως και δύο ώρες. Η μικρή της ξαδελφούλα έπαιζε κουκλοθέατρο για χάρη της Μαρίας-Φωτεινή και άλλα παιγνιδάκια. Ή απλώς είχε ανοιχτό το faceTime και η Μαρία-Φωτεινή την παρακολουθούσε να γράφει, να διαβάζει, να παίζει, να χορεύει και να ζωγραφίζει.

    Κόπηκε όμως και αυτό. Νωρίτερα είχαν αραιώσει οι επισκέψεις που έχουν πλεόν εξαφανιστεί από χρόνια.

    Έτσι είναι η ζωή: ανήκει στους υγιείς...

    Βέβαια, τα παιδιά θέλουν παιδιά και το να ζει ένα βαριά άρρωστο παιδί μόνο του μέσα σε ένα σπίτι, δεν είναι μοναξιά, αλλά δυστυχία.Βρήκαμε όμως τη λύση: αγοράζουμε... "φιλίες": Φέραμε δύο μικροκαμωμένες οικιακές βοηθούς, εικοσάχρονες κοπελίτσες, από το Νεπάλ (ζουν μαζί μας), συν την Άννα από το Βιετναμ που μικροδείχνει, κι έτσι το παιδί μας έχει πλέον την ψευδαίσθηση πως κάνει παρέα με φίλες.

    Πληρώνουμε επίσης (με τη βδομάδα) τρεις φοιτήτριες (είχαμε πέντε, αλλά λιγόστεψαν λόγω εξετάσεων - με την ευκαιρία, όποια κοπέλα θέλει δουλειά, εδώ είμαστε, φτάνει να ταιριάξουν τα προγράμματά μας) να της μιλάνε και να παίζουν μέσω faceTime, και γενικώς να προσποιούνται τις φίλες της. Χτες παίξανε την κοκκινοσκουφίτσα κάμποσες φορές (οι κόρη μας γουστάρει και απαιτεί επαναλήψεις - μαθαίνει καλύτερα έτσι)

    Τώρα, βλέπω και ακούω από τις κάμερες να παίζει τους ίδιους διαλόγους με την Τουλάσα και την Αννα, μόνο που μονολογεί, αφού τη Τουλάσα και οι Αννα απλώς παρίστανται και τη χειροκροτούν - δεν ξέρουν ελληνικά.

    Εκεί όμως που δεν βαριέται με τίποτε, είναι τα βιντεάκια που βλέπει στο iphone με τα Αμερικανάκια που ξετυλίγουν δώρα χριστουγεννιάτικα.

    Αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο, η κόρη μας θα ήταν απολύτως δυστυχισμένη. Τώρα η ζωή της είναι ανεκτή. Γεμίζουν οι ώρες της ευχάριστα και δημιουργικά.

    Όσο για εμάς τους γονείς, ζηλεύουμε όσους έχουν την πολυτέλεια να... νιώθουν μοναξιά. Γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουνε λύσει όλα τους τα άλλα προβλήματα και τους έχει μείνει η ένα.

    Αχ, τι ωραία θα ήτανε να νιώσω κι εγώ τη μοναξιά και ιδίως αυτό που λένε μοναξιά του διαδικτύου, που στην περίπτωσή μας, μάλλον ακούγεται σαν ανέκδοτο και... όνειρο συνάμα, αφού πολύ θα ήθελα μια μέρα να ξυπνήσω ό,τι ώρα νά ΄ναι και να μην έχω καμία αγωνία και για τίποτε, να κατέβω στο γραφείο να πιω ένα χυμό, μετά να πάω μια βόλτα με το ποδήλατο και στη συνέχεια να αράξω όλη μέρα στον καναπέ της στοάς, με τα γατάκια και τα σκυλάκια μας γύρω, και απέναντι την οθόνη ανοιχτή για κανένα σχόλιο στο Νίκο Δημου, εντελώς μόνος και να κάαααααααθομαι ξέγνοιαστος!

    Πού τέτοια τύχη!

    Μετά τιμής,
    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί το f/b βρήκε ένα τρόπο να βάζει το χέρι και να βγάζει χρήμα από το εμαγιέ σακούλι της οικονομίας -όπως κάποιος γιατρός προσφέρει υπηρεσίες και αμοίβεται- αλλά οι κάτοικοι του Νίγηρα δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον τρόπο του f/b, ή άλλο τρόπο παρόμοιο, ή καλύτερο, για να πλουτίσουν και να επιβιώσουν εν ειρήνη. Εϊναι το f/b πιο ζωντανό και πιο έξυπνο από τους ζωντανούς οργανισμούς;

      Διαγραφή
    2. Το σχόλιό σας kapa, reality check. Καλή δύναμη.

      Διαγραφή
    3. Το internet, το Facebook, η φωτιά, το μαχαίρι και πολλά άλλα εργαλεία μπορεί να είναι πολύ χρήσιμα και πολύ καταστροφικά ανάλογα με τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε. Ο μοναχός ο άνθρωπος θα βρεί μοναξιά στο Facebook και ο party animal θα κάνει το μαγαλύτερο party δια του Facebook.

      Διαγραφή
    4. @ SOLON

      Ευχαριστούμε πολύ!

      @ Anonymous

      Διαγραφή
  5. Χρησιμοποιώ το twitter για ενημερωση και ποιοτικά άρθαρα-σχολια οικονομικού ενδιαφέροντος. Όλα τα λεφτά βρίσκονται στο ποιους αφήνεις απ'έξω, γιατί έτσι αυξάνεται κατά πολύ το επίπεδο της πληροφόρησης. στο facebook δυστυχώς έχω πάρα πολύ υλικό - διαφημιστικό - που καταντάει πολύ άχαρο. Επίσης στο facebook κατι πολύ σωστό που είχα διαβάσει προσφατα είναι ότι μαθαίνεις πολύ περισσότερα απ'όσα θες να μαθεις για το τί έχουν στο κεφάλι τους άνθρωποι που θεωρούσες νορμάλ ή ΝΟΜΙΖΕΣ πως ήξερες. Ο μαλθακός που νόμιζες για αγαθιάρη χρυσαυγητίζει, ο κομμουνιστής που ξεσαλώνει εναντίον του συστήματος έχει κάνει πολλά likes σε sites με γυναίκες από το ανατολικό μπλοκ κλπ κλπ
    Το άσχημο που αναγνωρίζω είναι το εξής: μας μετατρέπει σε No Skin In the Game Που θα έλεγε και ο Νassim Taleb. Ότι συμβαίνει στον έξω κόσμο μας αφορά μέχρι του σημείου να κάνουμε ένα like ή το πολύ μια δήλωση συμπάθειας ή αγανάκτισης.
    newslts

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαστε οι τέλειοι Υπνοβάτες του Χέρμαν Μπροχ στο διαδίκτυο, αυτή είναι η αλήθεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπολσεβίκα Τρελαμένη28 Μαρτίου, 2016 16:06

      Η παρουσία μου στο f/b δεν θα ήταν σε εμένα άλλο παρά η εμμονή μου στην καταθλιπτική παρακολούθηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών της σκουπιδοζωής μίας εταιρείας. Συνεδριάσεις, αποφάσεις, στατική και δυναμική οχλαγωγία, πόρτες που ανοίγουν, φωνές, αυτοκτονίες γραφειοκρατών, μανιασμένη καταγραφή της κίνησης στους διαδρόμους του κτιρίου της εταιρείας στα μάτια και στα αυτιά μου.

      Διαγραφή
    2. E και πώς να μην τρελαθείς...

      Διαγραφή
  7. Σαφώς το κάθε εργαλείο είναι τόσο καλό όσο η ικανότητα του χρήστη να το χρησιμοποιεί. Από κει και πέρα κάποια εργαλεία του διαδικτύου προσφέρονται πιο πολύ για επικοινωνία και κάποια ενισχύουν τις αρνητικές μας ορέξεις λίγο παραπάνω. Φερ ειπείν το skype και το εκάστοτε forum είναι έτσι σχεδιασμένα για να προάγουν την επικοινωνία.

    Για το facebook εχω κάποιες ενστασεις κυρίως εξαιτίας των δυνατοτήτων που προσφέρει στο χρήστη. Με ολα εκεινα τα likes, photos, posts etc. ακόμα και 10% να νιωθεις ναρκισσος, στο facebook θα γινεις 20%.

    Αν μπορουσα να συγκρινω τα fora και skype με το facebook θα εκανα τον εξης παραλληλισμό: τα πρωτα ειναι σαν την πορτοκαλαδα και το τελευταιο σαν το κρασι. Απο λιγο ειναι ευεργετικα και τα μεν και το δε. Η υπερβολη των πρωτων οδηγει σε καούρα αλλα η υπερβολη του τελευταιου εχει μεγαλυτερες συνεπιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Εσείς νιώθετε μοναξιά στο διαδίκτυο;"
    Ιδού ένα από τα άπειρα ερωτήματα στα οποία μία και μόνη απάντηση αντιστοιχεί, μονολεκτική: "εξαρτάται"!
    Πρώτα πρώτα, επειδή η μοναξιά -στη γενικότερη έκφρασή της- μπορεί να έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Και εδώ, πάλι, το θετικό ή αρνητικό εξαρτάται όχι μόνο από την ιδιοσυγκρασία κάθε ατόμου αλλά και από το στάδιο ζωής, να μην πω και από το στάδιο του... εικοσιτετραώρου του ίδιου ατόμου! Το αφήνουμε στην άκρη αυτό το ζήτημα, λοιπόν, παραείναι μεγάλο... (Αλλά διαβάστε παραπάνω τον κύριο Κάπα.)
    Το facebook μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους, πολύ εποικοδομητικούς, όπως αυτοί που εσείς κ. Δήμου, αναφέρετε, μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και με τους τρόπους που αναφέρει ο σχολιστής K2825.
    Για μένα, είναι θησαυρός! Επικοινωνώ ανταλλάσσοντας ειδήσεις και απόψεις με άτομα με τα οποία θα είχα ασφαλώς "χαθεί", αν δεν υπήρχε το facebook. Και, όταν, κάποιες ώρες βραδινές, τυχαίνει να βρισκόμαστε πάνω στον υπολογιστή κι εγώ και άτομα που ζουν σε άλλη πόλη (ή άλλη ήπειρο), γίνεται πανηγύρι άμεσης επικοινωνίας. Μιας επικοινωνίας που ενδεχομένως δεν θα είχαμε πάρει την ευθύνη της (μέσω email) και που το facebook μας την προσφέρει απλόχερα. Έχω γραφτεί σε σελίδες επωνύμων των οποίων εκτιμώ τη γνώμη (ή που απλώς με ενδιαφέρει τι σκέπτονται), Δεν θεωρώ ότι είναι κακό το να χαρακτηρίζουμε συμβατικά "friends" τις "επαφές" μας. Δεν θα μας εμποδίσουν η τεχνολογία και οι συμβάσεις της να είμαστε ειλικρινείς φίλοι, όπου και αν συναντήσουμε την αληθινή φιλία.
    Τέλος, για δείτε τι μου προσφέρει το διαδίκτυο: κοτζάμ Νίκος Δήμου να διαβάζει τις βλακείες που γράφω, και να τις δημοσιεύει κι από πάνω! Ούτε στ' όνειρό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο "γαλαζόφωτος μυστικισμός της τεχνολογίας", το έντονο γαλάζιο φως της οθόνης του κινητού βλάπτει τα μάτια μου. Τι θα κάνουμε με εκείνον που μας έμεινε - απορεί κανένας και ο Νίκος Καρούζος είδε:

      Ο ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΔΥΤΗ
      Κυνοχαρής όπως είμαι έχω δίκιο ολοένα
      στα εστιατόρια-μάτια μου
      κι αναφύομαι καθ’ εκάστην ολομόναχος
      υποφέροντας φωταύγειες
      το μοιραίο μερίδιο αγριότητας
      κι όταν αίφνης κάποια προτομή φταρνίζεται
      στα μουσεία μας
      διχάζει την πραγματικότητα
      όσο και ένα κατούρημα.
      Είμαι νυχτουργός· όχι με την έννοια πως εργάζομαι
      νύχτα μα μονάχα
      γιατί δημιουργώ νύχτα.
      Κάνω βάρδια εικοσιτετράωρη στο ανάσασμα
      χαιρόμενος ένα όποιο αύριο ή χτες
      ανασκέλισμα της γυναίκας
      τα οπτικά της ουρλιάσματα οίστρος
      από φιλιά κι από σάλιο.
      Γράφω στο ιδίωμα της συντέλειας εκεί εφημερεύω
      τα ακανθώδη φύλλα της καρδιάς μου
      σήπονται μόνα.
      Μένει ο γαλαζόφωτος μυστικισμός της τεχνολογίας.

      Διαγραφή
  9. Ο άνθρωπος που είπε τις φράσεις που σχολιάζω είναι δάσκαλος της μουσικής. Τις είπε αντιπαραβάλλοντας την κλασική μουσική με το Internet ή το Facebook. Αγνοώντας ή ξεχνώντας πως καλύτερη μαθητεία από την δικτυακή δεν υπάρχει. Π. χ. αν θέλετε να μελετήσετε και να αντιπαραβάλλετε εκτελέσεις κλασικών έργων από μεγάλους σολίστ το Youtube είναι η μεγαλύτερη μουσική βιβλιοθήκη του κόσμου. Για κάθε κομμάτι δεκάδες ερμηνείες έτοιμες για σύγκριση και αντιπαράθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο συγκεκριμένος τύπος προφανώς ταυτίζει την μουσική αποκλειστικά με τα λουστρινέ Steinway & Sons Grand των 100.000 Ευρώ ... Κρίμα που η στενοκεφαλιά του τον εμποδίζει να αξιοποιήσει το καλύτερο μέσο προβολής της τέχνης του ... Τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο ...

      Διαγραφή
    2. Για να αρχίσω την εκπαίδευση μου χρειάζομαι την φυσική παρουσία μιας δασκάλας, μαρκαδόρους και το χρωματιστό βιβλίο μου. Με το βιβλίο μου θα μπαίνω κάτω από το κρεβάτι μου και θα διαβάζω και θα καταλαβαίνω πολύ καλύτερα τα πάντοτε. Με τους μαρκαδόρους μου θα ζωγραφίζω το βιβλίο μου, τα μάρμαρα, τους τοίχους και θα συμπληρώνω εμβόλια στο βιβλιάριο υγείας μου. Το τι θα κάνω άμα θα μεγαλώσω και ξέρω να μαθαίνω πια τα πάντοτε θα είναι κάτι δεν μπορώ για την ώρα να το ψεκάσω μετά βεβαιότητος σήμερα.

      Διαγραφή
    3. @k2825 Συγγνωμη, καταλαβα λαθος. Παρακαλω αγνοηστε την πρωτη παραγραφο. Αλλος ενας λογος που πρεπει κανεις να ειναι πολυ προσεκτικος με το διαδυκτιο.
      Συμφωνω και με το πρωτο και με το δευτερο σχολιο σας!

      Διαγραφή
  10. Εγώ προσωπικά το fb το χαίρομαι.
    Με ενημερώνει για γνωστούς και φίλους, με φέρνει σε επαφή με ανθρώπους που είχα χρόνια να δω, που οι υποχρεώσεις της ζωής και τα χρόνια μας είχαν απομακρύνει.
    Μου δίνει ακόμα την ευκαιρεία να πώ την γνώμη μου εύκολα και γρήγορα για διάφορα θέματα και να αξιολογήσω την αντίδραση των "φίλων" μου.
    Αυτά είναι τα καλά του διαδυκτίου, για τους μεγάλους...εως ΠΟΛΥ μεγάλου


    Για τους νέους το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Συχνα η χρήση του fb, η υπερβολική χρήση του, υπαγορεύεται από ανασφάλεια, μειωμένη αυτοεκτιμηση και φόβο της επαφής με την πραγματικότητα.
    Η δημιουργία στενών ανθρώπινων δεσμών απαιτεί πρωσοπική επαφή, απαιτει να εκτεθείς στον ΑΛΛΟΝ, να του προσφέρεις τον χρόνο σου και να τον αφήσεις να εισβάλλει στον χώρο σου.
    Το fb σου δίνει την "ευκαιρεία" να ξεφύγεις από τις "επώδεινες" αυτές διαδικασίες και να αντασιωθείς πως δημιουργείς σχέσεις ανταλλάσσωντας απλώς likes ή emoticons . Εδώ παραμονεύει ο κίνδυνος της "μοναξιας" του internet. O έφηβος βολεύεται με τις επιφανειακές σχέσεις μέσω οθόνης και παυει να αναζητά την αληθινή ζωή, που απαιτεί προσπάθεια και χρόνο. Η μοναξια τότε αυξάνει ...
    Όπως όλα,έτσι και το internet είναι καλό ή κακό, σου κάνει παρέα ή σε απομονώνει, ανάλλογα με την χρήση που του κάνεις.....

    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπολσεβίκα Τρελαμένη28 Μαρτίου, 2016 17:49

      Λίγη περισσότερη διευκρίνηση της σκέψης: "Όπως όλα,έτσι και το internet είναι καλό ή κακό, σου κάνει παρέα ή σε απομονώνει, ανάλλογα με την χρήση που του κάνεις".
      Μία δική μου απόπειρα. Όπως όλα - λέμε. Ποια; Σκέπτομαι: η σκέψη που θα μας φέρει η επόμενη στιγμή μας. Επειδή: ίσως να μην έχει ιδιαίτερη αξία το τι είναι, ή τι δεν είναι το facebook ή το internet - αλλά ίσως στη ζωή που βρέθηκα να είναι σημαντικότερο το να δώσω να διευκολύνει την υγεία μου η διερεύνηση -για μία ευχάριστη, ηδονική, φορτική, λυτρωτική, έντονη, απεριγράπτως ειρηνική απλοποίηση- της σκέψης που θα μου φέρει η επόμενη στιγμή μου. Ποτέ στη ζωή αυτή δεν ξέρω τι θα νιώσω και ποια σκέψη θα με κατακυριεύσει την επόμενη στιγμούλα μου. Στη μη διερεύνηση και στην παράδοση μου στην ακολουθία των σκέψεων μου -όποιες και αν είναι- παραμονεύει η μοναξιά μου. (Αυτό δεν μας το λένε στα σχολεία τους). Δεν είμαι μόνη μου -και δεν φοβάμαι με πρόγραμμα και σύστημα και μέθοδο- σαν σκέπτομαι και με το μυαλό μου συντρίβω ομοιοφρένειες-καταθλίψεις. Είμαι απλούστατα ένα κουκλάκι ζωγραφιστό.

      Διαγραφή
  11. άλλο τα κοινωνικά δίκτυα για τη γενιά τη δική σας και άλλο για όσους γεννήθηκαν μετά το 1980

    για σας είναι συμπλήρωμα και προέκταση, για τους νέους είναι αποκλειστικός τρόπος επικοινωνίας, κι εκεί έγκεινται τα προβλήματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα κι οι γενιές αυτές θα μεγαλώσουν και θα ισορροπήσουν. Κι εμείς είχαμε κολλήματα στα νειάτα μας. Αλλά οι διαφορές είναι μεγάλες - και ο πλούτος του Διαδικτύου απέραντος.

      Διαγραφή
  12. Χαιρετω!
    Ουσιαστικα, δεν εχω να προσθεσω απολυτως τιποτα στην αναρτηση, παρα μονο την απορια του πως στο 2016 ενα τετοιο κειμενο εχει λογο υπαρξης. Τι θελω να πω... Θα επρεπε, θεωρω, να εχουν ολοι αντιληφθει την ανεξαντλητη αξια του διαδυκτιου και, ασφαλως, των κοινωνικων δικτυων που αποτελουν μερος του και να μη χρειαζεται ο Νικος Δημου να το υποδεικνυει, που ο ανθρωπος το φωναζει χρονους πολλους τωρα.
    Προσωπικα, στο διαδικτυο δεν εχω αισθανθει μονος ποτε! Εχω επαφη με φιλους, με γνωστους, με αγνωστους που αναβαθμιστηκαν σε φιλους, εχω εντοπισει συγγενεις, παλιους συμμαθητες και γνωρισα και τον ΝΔ. Το θεωρω ενα απο τα θαυματα του κοσμου, hands down!!!!! Ειναι απιστευτη η ταχυτητα που ενημερωνεται ενας χρηστης του διαδικτυου για τις ειδησεις του κοσμου και ακομα πιο απιστευτη η ταχυτητα να συμβαλλει στην διάδοσή τους αλλα και το να αποτελεσει μερος της λυσης (εαν η ειδηση ειναι δυσαρεστη).
    Το cliché "Το διαδικτυο αποξενωνει" δε το καταλαβα ποτε, οσο κι αν προσπαθησα να το δω απο την πλευρα αυτων που το υποστηριζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει λόγο ύπαρξης. Μας δείχνει μέχρι και το προφανές. Ανοίγει το νου μας και φέρνει στο μπροστινό μέρος του νου μας τις κατακτήσεις, τις γεύσεις και τις ωραιότητες του πολιτισμού και της ζωής μας, που ίσως μας διαφεύγουν, λόγω κακής παιδείας και ελλιπούς ανθρωπινότητας δασκάλων απάνθρωπων. Άλλο να μου εξηγήσει κάτι ο κύριος Δήμου, πολλαπλά διαβασμένος, και άλλο ένας βιαστικός και ερειπωμένος. Άλλο τώρα αν ο κύριος Δήμου έχει ισχυρές άμυνες και δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει να ξεχάσω τον σκοπό της ομιλίας του και να μην λάβω εκείνο ακριβώς που αγαπάει να μου δώσει. Αν έχω πολύ άδικο νομίζω πώς θα ήθελα να τον αντιμετωπίσω σε δύο περιπτώσεις: όταν έχει δίκιο και όταν έχει αποφασίσει να πει ή να κάνει εκείνο που θεωρεί σωστό για βοήθεια μου. Στην πραγματικότητα δεν μπορώ καθόλου να τον αντιμετωπίσω. Είναι ένας δυνατός άνθρωπος - Περιπατητή.

      Διαγραφή
  13. @Nikos Dimou
    2016-03-28T09:53:00+03:00

    Δεν είμαι στο Facebook για λόγους ιδιωτικότητας (privacy). Δεν θέλω να έχει το Facebook πρόσβαση σε τόσα και τόσα προσωπικά δεδομένα. Λογαριασμό με ψευδώνυμο αν δεν απατώμαι δεν έχω δικαίωμα ν' ανοίξω, κι όταν το Facebook διαπιστώσει την παρατυπία έχει δικαίωμα να σβήσει το λογαριασμό μου.

    > Ο αντίλογος σε αυτό είναι πως πρόκειται για μία εικονική κοινωνικότητα, πως οι «φίλοι» είναι συνήθως άγνωστα πρόσωπα, πως τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ζωντανή παρουσία και επαφή.
    > Αλλά ποιος είπε πως το Fb θέλει να την υποκαταστήσει; Την συμπληρώνει, την προεκτείνει, την εμπλουτίζει.
    > Τα ίδια λέγανε μερικοί δυσκοίλιοι διανοούμενοι για το τηλέφωνο, όταν εφευρέθηκε και διαδόθηκε. «Οι άνθρωποι θα μιλάνε πια από το τηλέφωνο και δεν θα συναντιούνται». Κι όμως το τηλέφωνο έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά – τους διευκόλυνε να βρίσκονται περισσότερο και να κάνουν παρέα. 

    Ορισμένοι εκ των προτέρων μοναχικοί άνθρωποι με το Facebook (και παλιότερα με το τηλέφωνο ή την τηλεόραση) υποκαθιστούν όντως «τη ζωντανή παρουσία κι επαφή» αντί να τη συμπληρώσουν. Οι άλλοι τους βλέπουν στημένους με τις ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης και συμπεραίνουν λανθασμένα ότι η ενασχόληση με τις συσκευές αυτές είναι η αιτία της αποξένωσής τους (ενώ αν δεν υπήρχαν, οι εν λόγω μοναχικοί θα ήταν δήθεν πρότυπα κοινωνικότητας), ενώ είναι το αποτέλεσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν καταλαβαίνω αυτό το θέμα της ιδιωτικότητας. Τι παραπάνω για μένα ζητάει το Facebook, που δεν είναι στο Google; Μάλιστα πολύ λιγότερα. Τηλέφωνο και διεύθυνση δεν δίνεις, ούτε τι δηλώνεις στην εφορία...

      Διαγραφή
  14. @Nikos Dimou
    2016-03-28 16:18:45+00:00

    > Δεν καταλαβαίνω αυτό το θέμα της ιδιωτικότητας. Τι παραπάνω για μένα ζητάει το Facebook, που δεν είναι στο Google;

    Δεν τα ζητά, του τα δίνω εγώ: ποιοι είναι οι φίλοι μου, τι κάνω στη ζωή μου. Ούτε θέλω ο δυνητικός εργοδότης ν' απαιτεί πρόσβαση στο προφίλ μου στο Facebook.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μοναξιά το διαδίκτυο σίγουρα δεν προσφέρει. Έχει τα πάντα, στο πιάτο σου.

    Ως προς το facebook που απεχθάνομαι, (το δοκίμασα αρχικά, μετά το έσβησα), νομίζω ότι λειτουργεί όπως ακριβώς το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ: μας γερνάει στην προσπάθεια να αυτοβαυκαλιζόμαστε, καθώς γιγαντώνει τα ένστικτά μας για προβολή, αλλοιώνοντας βασικές αξίες της ζωής, όπως η φθορά, η αλλοίωση, η αλλαγή, η γραντζουνιά, το μη τέλειο... Η απέχθεια δεν είναι μόνο για το facebook φυσικά, αλλά για όλα εκείνα τα εργαλεία που προωθεί το σύστημα (ή μάλλον μέσα από τα οποία προσπαθεί) να επιβάλλει τη δύναμη της Εικόνας, ως τον υπέρτατο στόχο. Κάτι σαν το καθ' Εικόνα και Ομοίωση που και κάποιοι άλλοι έχουν προσπαθήσει να πετύχουν ακριβώς το ίδιο, από την ανάποδη βέβαια (όχι με την γιγάντωση των ενστίκτων αλλά με την καταμαστίγωσή τους).

    Πνευματική Υγεία σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθόρυβα που κυλούν τα δάκρυα των άστρων
      όταν ξέρουν το μονοπάτι
      σε αντίθεση με τα γέλια θέλουν σιωπή
      να ταξιδέψουν
      αλήθεια το πρόσεξες ποτέ;

      Διαγραφή
    2. Απλά, υπέροχο αυτό που έγραψες...

      Διαγραφή
  16. Μοναξιά όχι. Μα κάποια παράξενα συναισθήματα ναι.

    Και σκέφτομαι πως όπως όλα τα επιτεύγματα μας ξεπερνάνε, βρίσκονται μπροστά από μας και κάποια στιγμή ίσως κάνουν ανάποδη στροφή ξαφνικά και βρεθούν απέναντι μας .Κι αυτό σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί «δαίμονας» μα ένας αέρας δυνατός που μπορεί να σε αποπροσανατολίσει και να σε κάνει ν αλλάξεις δρόμο αν δεν έχεις μεγάλη αντίσταση ναι .

    Και πολλές φορές νοιώθω από απέναντι μοναξιά.
    Ειδικά μ΄αυτό το : "νοιώθω....."

    Αυτό , να σας πω την αλήθεια , δεν το αντέχω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και στο διαδίκτυο και στη ζωή, τι φίλους να έχω. Αυτά τα άτομα είναι προβληματικά. Ξεκινώ τη ζωή μου και έρχονται να μου δείξουν πόσο πιο πλούσιοι και πιο ψαγμένοι και πόσο πιο προχωρημένοι στις γρήγορες σκέψεις και απαντήσεις καταγίνονται. Το κουρελέ τηλεοπτικό παραλήρημα τους. Δημοσιογραφιστάν. Οι συγγενείς μου από την Αμερική όλο και ψάχνουν την αφορμή να μου καταφέρουν το λόγο σκαιότατα - όπως δηλαδή απευθύνονται στους "εργάτηδες" και στα συνεργεία των εστιατορίων τους. Με αυτούς θα επικοινήσω στην κοινωνική δικτύωση; Δεν τους δίνω στις φώκιες να τους γδάρουν; Ένα μηχανικό μολύβι αξίζει περισσότερο από όλα τα δίκτυα του κόσμου. Το μηχανικό μολύβι έχει ιδιαίτερες χάρες: αξιοπρέπεια και αξιοπιστία. Ένας χείμαρρος σεμνής μοναξιάς από την αφαίρεση του πλαστικού και της γόμας ώς την πτώση της μη ραδιερνεργής ράβδου μέσα στον χώρο της γραφικής καύσης. Και αμέσως μετά μία αιωνιότητα υπέρτατης γαλήνης ώς την έξοδο της μυτούλας και την πρώτη χαραγή. Ο αχανής ο Rigel τουλιπόφυτος.

      Διαγραφή
  17. Η προσωπική μου εμπειρία με το Facebook δείχνει ότι μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει όπως θέλει - χωρίς υπερβολές, αυτοπροβολή, ναρκισσισμούς κλπ. Φυσικά αυτό απαιτεί κάποια ωριμότητα και αυτοπειθαρχία που δύσκολα την έχει ένα νέο παιδί. Αλλά σαν εργαλείο επικοινωνίας έχει πάρα πολλές δυνατότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η μουσική με ξεκουράζει και με χαλαρώνει. Είναι το στερεοφωνικό της κοπέλας μου συνδεμένο με καλώδιο στον υπολογιστή μου και νιώθω σαν να πιάνω του κόσμου τα ερωτικά ραδιόφωνα από τα ελληνικά FM μας! Την μουσική να μάθω αποκλείεται. Να ακούω ελεύθερα το bbc 3 και να μετέχω (χωρίς λατρεία στην ευρέως διακινούμενη και ουσιωδώς χυδαία μέριμνα επίδειξης μουσικών γνώσεων και μουσικών απολαύσεων) γίνεται πολύ εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. 1. Το πρόβλημα δεν είναι η χρήση του Facebook - και κατ' επέκταση του Διαδικτύου γενικότερα - αλλά ο κίνδυνος της κατάχρησης. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ένα νέο παιδί είναι σε θέση να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να χρησιμοποιήσει τις ηλεκτρονικές συσκευές που το κατακλύζουν λελογισμένα. Το πρόβλημα δεν είναι θεωρητικό. Αρκετά έφηβοι εκδηλώνουν συμπτώματα εθισμού: http://www.kathimerini.gr/810104/article/epikairothta/ellada/ereyna-e8ismenos-sto-diadiktyo-enas-stoys-epta-efhvoys.
    2. Μια άλλη πτυχή του θέματος είναι ότι η υπέρχρηση των ηλεκτρονικών συσκευών συμβάλλει στο ιδιαίτερα ανθυγιεινό καθιστικό δυτικό μοντέλο διαβίωσης. Χρειαζόμαστε περισσότερη κίνηση και άθληση. Και ειδικότερα για τα παιδιά πρέπει να παρέχονται κίνητρα, κατάλληλη διαπαιδαγώγηση και παρώθηση προς αυτή την κατεύθυνση (η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στην παιδική παχυσαρκία).
    3. Η έλλειψη σεβασμού της ιδιωτικότητας και η εμπορική αξιοποίηση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών είναι κάτι που αμαυρώνει την εικόνα του Facebook. Διαφωτιστικό το άρθρο του PC Magazine: http://gr.pcmag.com/facebook/15705/feature/telika-to-facebook-tha-mas-akolouthei-pantou-sto-i

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός ο περίφημος "εθισμός του Διαδικτύου" που καλλιεργείται και προβάλλεται σαν σκιάχτρο στους γονείς, είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό του υπερβολή. Κι εγώ παιδί πέρασα από τον "εθισμό στο βιβλίο" (όλη την μέρα και τη νύχτα με ένα βιβλίο στο χέρι) στον εθισμό στα μηχανάκια και τα φλιπεράκια κλπ. Είναι φάσεις φυσιολογικής εξέλιξης.
      Μου είχε κάνει εντύωση πως για χρόνια παίζονταν διαφημιστικά σποτ που δείχναν το διαδίκτυο σαν παγίδα και σαν κίνδυνο. Αντί να παροτρύνουν στην (σωστή) χρήση του, αντί να επιδεικνύουν τις δυνατότητές του - τρόμαζαν τον κόσμο.
      Ετσι μείναμε οι τελευταίοι στην αξιοποίησή του.

      Διαγραφή
  20. Στο διαδίκτυο μαθαίνεις ακούς βλέπεις ταξιδεύεις επικοινωνείς, δεν αγγίζεις, δεν γεύεσαι και δεν οσφραίνεσαιι πρός το παρόν.
    Μοναξιά όμως δεν νοιώθεις.
    Η μοναξιά πολλές φορές είναι μέσα μας. Την επιλέγουμε ή μας επιβάλλεται.
    Μπορεί να γίνει δημιουργική ή βασανιστική.

    Π.






























    Μπορεί να γίνει βασανιστική ή δημιουργική








    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Προσωπικά και για τους λόγους -περίπου- που αναφέρει ο 3ος σχολιαστής Forcibly Pseudonymous K2825 δε μου αρέσει καθόλου το Facebook.
    Αλλά το Διαδίκτυο κατά τα λοιπά είναι ένα λαμπρό επίτευγμα.

    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δράττομαι της ευκαιρίας μιας και γίνεται λόγος για γενιές και λέω ότι η γενιά του κυρίου Δήμου ξεκίνησε τη ζωή της με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και θα αποχωρήσει με τον τρίτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να μην τρελαθεί η ανθρωπότητα και να μην υπάρξει Τρίτος. Αλλά αν (ό μη γένοιτο) υπάρξει, θα περιμένω τον Τέταρτο. Δεν βιάζομαι...

      Διαγραφή
    2. Καλός άνθρωπος είστε, σας την εύχομαι την μακροζωία, αν και μετά τον τρίτο και οι υπολογιστές φτιαγμένοι από ξύλο και πέτρα θα είναι, για να παραπέμψω στη γνωστή ρήση του Αϊνστάιν για τον τέταρτο παγκόσμιο πόλεμο

      Διαγραφή
    3. Ο Einstein! Σοκολατένιος καπνός της πίπας και ήλιος και ξύλινος δρόμος προς τις φάλαινες. Και ανάμεσα στις ραγισματιές των ξύλων του βαδίσματος νερένιες χαραμάδες. Αν έτρωγε κανένα παξιμάδι, με λάδι και ντομάτα και αγγούρι και τρυφερή κάπαρη, πολύ απαλά θα ένιωθε. Δεν είναι λίγο να ξεφυσάς ωραίο καπνό, υγιής, σε μια μέρα μυρωδικής ανθοφορίας.

      Διαγραφή
  23. Πριν δέκα περίπου χρόνια η (τότε) ογδοντάχρονη μητέρα μου έκανε chat μέσω hotmail messenger και αργότερα μέσω skype με τον αδελφό της που μένει μόνιμα στην Αμερική. Χρησιμοποιούσε τον λογαριαμσό μου αλλά έμαθε γρήγορα τι να πατά και πώς να κλείνει το πρόγραμμα.

    Μικρή είχε πάει νέα στην Αμερική με υπερωκεάνιο. Το ταξίδι διήρκεσε δεκαπέντε ημέρες. Αργότερα, όταν πέθανε η μητέρα της, ενημέρωσε με τηλεγράφημα τα αδέλφια της που ζούσαν εκεί. Αυτά απάντησαν με γράμμα: έκανε να φτάσει δεκαπέντε ημέρες.

    Ο αδελφός της στην Αμερική συνομιλούσε με έναν παιδικό του φίλο από την Ελλάδα. Τον Στάθη. Πάνω από ογδόντα, συνταξιούχος και μόνος, είχε βρει διέξοδο στο διαδίκτυο. Εξελίχθηκε σε χάκερ.

    Όταν ο Στάθης έμαθε για τις ιντερνετικές συνομιλίες του φίλου του με την μητέρα μου, έκανε αίτηση να γίνουμε φίλοι. Κάποια στιγμή λαμβάνω αίτηση για βίντεο-συνομιλία. Ανοίγω την σύνδεση παραξενεμένος. Ένας ηλικιωμένος, αναμαλλιασμένος. Ζητάει να μιλήσει στη μητέρα μου.

    Όταν έρχεται η μητέρα μου στον υπολογιστή, αυτός έχει χαθεί. Σε πέντε λεπτά εμφανίζεται ένας καλοχτενισμένος κύριος με γιλέκο και κουστούμι. Έβλεπε την μητέρα μου πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια. Τους άφησα μόνους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφο σχόλιο. Και τα είπε όλα για το Διαδίκτυο. Ευχαριστούμε Γιάννη!

      Διαγραφή
  24. Η τρυφερή ιστορία της Διασποράς σε ελάχιστες λέξεις.

    Μετά τιμής,
    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι μια ιδιαίτερα τρυφερή ιστορία για την διασπορά, το διαδίκτυο, αλλά κυρίως γι αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους που υπερβαίνουν τα όρια της ηλικίας τους , παραμένοντας νέοι στον νού και την ψυχή!

      Π.

      Διαγραφή
  25. [...] Σήμερα το blog κλείνει τον έβδομο χρόνο λειτουργίας και περπατά στον όγδοο. Το blog φταίει. Το άνοιξα για να μετριάσω λιγάκι την άβυσσο της μοναξιάς μου. Είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος. Το άνοιξα για να μιλήσω με όμοιους μου. Πάντα μιλούσα με όλους τους άλλους. Αυτό σε γενικές γραμμές το κατάφερα[...].
    ανάρτηση της Κ. Μαλακατέ
    http://diavazontas.blogspot.gr/2016/03/happy-birthday.html

    Νώντας Τσίγκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δίκτυο πολλές φορές θεραπεύει την ερωτική απόγνωση, που η εκμεταλλευτική κοινωνία επιβάλλει στα αγόρια. Εαυτουπερεκτιμημένοι ευρωντελάληδες-γκόμενοι και ευρωνταλικέριδες-γκόμενες της καθημερινότητας, δάσκαλοι, δασκάλες, (όλοι τους ψηφοφόροι, όλοι τους δοσίλογοι, όλοι τους σάπιοι μέχρι μυελού ραδιοφωνίας), με τις ομιλίες, τις θλιβερές νοοτροπίες και τους μορφασμούς τους, πορνεύουν τα ερωτικά πνεύματα των ελληνόπουλων. Μία ιλιγγιώδης τριαντάχρονη που στήνει το δικτυακό δόκανο της ελπίδας της, ώστε, εκμαυλίζουσα ένα αγόρι δεκαοχτώ ετών, ηδονικά να το χαρεί έως την πλήρη απώλεια της ικανότητας της βάδισης της, εκείνη, μόνον εκείνη, προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο έθνος. Μία πυργοδέσποινα σαρανταπέντε ετών, που στήνει πολύ προσεκτικά το καρτέρι της και φέρνει χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο κοντά, βυθίζοντας ανάμεσα στα φλεγόμενα πόδια της, ένα κεφάλι, ένα στόμα εικοσιπέντε ετών, με οδοντοστοιχία πλήρη, γλώσσα και Γλώσσα υγιέστατες, προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο έθνος. Ο Αδαμάντιος μάντευε σωστά και συμπλήρωνε στα αρχαία ελληνικά κείμενα, για να επιτευχθούν, να συντελεστούν οι ερωτικοί και επαναστατικοί σκοποί της γλώσσας μας. Μα τι είναι αυτός ο Αδαμάντιος...μου κόβονται τα πόδια όταν τον δω...το κάθαρμα είναι ένας αρχαιολόγος...ο Αδαμάντιος είναι μούτρο ελεεινό...

      Διαγραφή
  26. Ο άλλος έκανε αεροπειρατεία για να επικοινωνήσει με την τέως σύζυγό του. Αν έιχαν Facebook ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και οι τζιχανιστές σκοτώνουν. Και οι πλούσιοι της Δύσης και της Ανατολής πουλάνε όπλα στους τζιχαντιστές. Monopoly για τους πλούσιους και Call of duty για τους δολοφόνους. Σε μία μελλοντική αταξική κοινωνία θα καταγράψουν μεγάλες και ασύγκριτες επιδόσεις στα παιχνίδια που μόνο αυτά αληθινά θα επιτρέψουμε να παίξουν.

      Διαγραφή
  27. Σ' ένα δημοκρατικό καθεστώς, αν είσαι νομοταγής, δεν χρειάζεται ν' ανησυχείς αν σε παρακολουθούν - κανείς δεν πρόκειται να σε πειράξει έτσι κι αλλιώς. Από την άλλη σ' ένα ολοκληρωτικό καθεστώς δεν ωφελεί ν' ανησυχείς αν σε παρακολουθούν - δεν υπάρχει νόμος και κανένας δε ρωτάει τη γνώμη σου. Όσο τα όρια όμως μεταξύ τους είναι ρευστά, μπορείς με την ησυχία σου ν' ανησυχείς αν σε παρακολουθούν..

    I am the walrus!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Θέμα: Γιατί έχουμε τόση καλή και πολλή ποίηση στην Ελλάδα;
    Απόψεις τριών σημαντικών διανοητών:
    Άποψη Δήμου: νεαρό έθνος –η ποίηση ταιριάζει στη νεότητα
    Άποψη Κονδύλη: πολυεπίπεδη και παμπάλαια γλώσσα
    Άποψη Ράμφου: περίσσεια συναισθήματος / το μυθιστόρημα θέλει λογική οργάνωση –συγκαταλεγόμαστε στους λαούς των μύθων
    Δικές μου σκέψεις:
    -Μας διακατέχει νομίζω έντονα ένας μαγικός τρόπος σκέψης, όπου το να λέω κάτι λαμβάνει διαστάσεις πράξεως -σε σημείο που την υποκαθιστά αυτομάτως ("είπεν ο Θεός φως και εγένετο φως..."). Η ποίηση έχει πολλές από τις ρίζες της εκεί.
    - Έπειτα, βλέπω και ένα σχιζοφρενικό δίπολο: η ποίηση ως ευχαριστιακή σχέση με την ομορφιά και την ενέργεια της χώρα μας - κι από την άλλη, μια προσπάθεια εσωτερικής αναπλήρωσης της αναγκαίας τάξης, αρμονίας και ομορφιάς που αφαιρούμε συστηματικά από το περιβάλλον μας.
    - Kράτος και ποίηση δεν ταιριάζουν. Ίσως ένας λόγος που έχουμε καλή ποίηση είναι ότι δεν έχουμε κράτος.
    Οι δικές σας σκέψεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντί «ορθολογικής» απάντησης στο κεφαλαιώδες ερώτημά σου, αγαπητέ φίλε, το οποίο έχω θέσει κι εγώ αναρίθμητες φορές στον εαυτό μου, παραθέτω ένα κειμενάκι που είχα ποστάρει σε κάποια παλαιότερη ανάρτηση του κ. Δήμου.

      Το 1962 ο Μάρτιν Χάιντεγκερ αποφάσισε μετά από πολλούς δισταγμούς να επισκεφτεί την Ελλάδα, τη γη των ονείρων του, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βρει χειροπιαστή επιβεβαίωση των νεφελωδών στοχασμών του. Μετά την αρχική απογοήτευση που του προκάλεσε η τουριστική ανοικοδόμηση του τοπίου, αναθάρρησε όταν, συνηθισμένος στις μελαγχολικές σκιές του Μέλανος Δρυμού, αντίκρισε για πρώτη φορά το μεσημβρινό φως του Αιγαίου. Η ιερή εγκατάλειψη της Δήλου και η μεγαλοπρεπής περισυλλογή του Παρθενώνα μετέτρεψαν τον ταξιδιώτη σε προσκυνητή – και οι μοναχικοί κίονες του Σουνίου τον προσκυνητή σε ποιητή: «Οι λιγοστοί όρθιοι στύλοι αποτελούσαν για τον άνεμο τις χορδές μιας αόρατης λύρας, της οποίας το τραγούδι ο δήλιος θεός που το βλέμμα του φτάνει στα πέρατα, άφηνε ν’ αντηχήσει στον νησιωτικό κόσμο των Κυκλάδων».

      ..χορδές μιας αόρατης λύρας..ν’ αντηχήσει.. Όχι, δεν έκανα λάθος, αυτά ήταν τα λόγια και του δικού μας ποιητή όταν περιέγραφε σχεδόν μια δεκαετία αργότερα τον ίδιο ακριβώς ναό στο «Επί Ασπαλάθων»: «Απόμερα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας που αντηχούν ακόμη..». Δεν ήταν λογοκλοπή: το κείμενο του Χάιντεγκερ έμεινε ανέκδοτο ως το 1989, υπό μορφή χειρογράφων που δεν γνώριζε κανείς άλλος εκτός από τη γυναίκα του, πόσο μάλλον ο άγνωστός του Σεφέρης.

      Γερμανός στοχαστής από τη Σουαβία ο ένας, Έλληνας ποιητής από τη Σμύρνη ο άλλος. Απ’ όλες τις δυνατές μεταφορές προτίμησαν την ανοίκεια εικόνα της ανεμόπληκτης λύρας για να προσεγγίσουν την ουσία του συγκεκριμένου και μόνο ναού ανάμεσα στους αναρίθμητους άλλους. Αυτό που είδαν και άκουσαν αμφότεροι στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο δεν ήταν επομένως φαντασιοπληξία. Χαμένη κάπου μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος η λύρα αυτή πρέπει να υπάρχει στ’ αλήθεια.

      ©I am the walrus!

      Διαγραφή
    2. Η πρώτη άποψη πάσχει. Αν πούμε ότι είναι η ποίηση ταιριαστή στη νεότητα, τότε αναγκαστικά θα διαπιστώνουμε και για τη ζωή- ότι η ζωή είναι διαρκώς νέα. Αυτό κι αν είναι σφάλμα. Η δεύτερη άποψη -καθώς οι ουρανοί την διηγούνται- απαιτεί την εξίσωση του επιπέδου. Διανυσματικός λογισμός. Η τρίτη άποψη είναι η πιο σωστή. Ξεκινάει δηλαδή από την πιο ακριβή, πλήρη κατανόηση του τι είναι ένα συναίσθημα - απουσιάζει στους ιοντισμούς των μοριακών συναισθημάτων - αναμιγνύει τους ασθενείς ηλεκτρολύτες της ζωής (άλλους σε περίσσεια και άλλους σε έλλειμμα) και εξηγεί ορατά και αόρατα, υπαρκτά και ανύπαρκτα. Οι δικές μου σκέψεις -που καλά καλά δεν τις ξέρω- σίγουρα δεν θα στηριχθούν στα σφάλματα. Η τέταρτη άποψη αναφέρεται στα δίπολα και εξετάζει -από όλα τα δίπολα- κυρίως τα σχιζοφρενικά δίπολα. Ελεύθερα σχιζοφρενικά δίπολα σπανίως παρατηρούνται. Σφαίρες να φεύγουν από τα πιστολάκια των αστυνομικών, από τα πιστολάκια του παρακράτους και να σκοτώνουν ανήλικα παιδιά, γιατρούς Τσιρώνηδες (ποιος, εδώ μέσα), ή κρατική γραφειοκρατία και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ή αγαπημένοι του ελληνικού κράτους υπερκρατικοί οργανισμοί τύπου ΚΚΕ και ΕΕ, που κρεουργούν και ληστεύουν τον ελληνικό λαό - αυτά δεν παρατηρούνται. Γι' αυτό στην Ελλάδα, της πολλής και καλής ποίησης, μπορούμε, χωρίς βλάβη της αλήθειας, να θεωρούμε -και σωστά να νομίζουμε- ότι της βάσεις της σύγχρονης Φυσικής, ή και της Χημείας, έθεσαν ο μυθικός Λακάν και ο μυθιστορηματικός Φρόιντ. Ντίσκο, ντίσκο...

      Διαγραφή
  29. Αναρωτήθηκα ποιο είναι το «μυστικό» πίσω απ’ το οποίο οι υπολογιστές έχουν τέτοιες δυνατότητες ανάπτυξης Τεχνητής Υπέρ-νοημοσύνης και το βρήκα σε ένα «προφητικό» σκίτσο του S85 και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Δείτε το κάνοντας κλικ εδώ.

    Μπορεί το σκίτσο να είναι χιουμοριστικό αλλά βρίσκω το «μυστικό» που αποκαλύπτει πέρα για πέρα αληθινό… :) :) :)

    ---
    Δημοσιεύτηκε πριν 30 χρόνια στο περιοδικό «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ & COMPUTER» τεύχος Μαρτίου 1985.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Nikos Dimou
    2016-03-28T09:53:00+03:00

    > Όσοι νομίζουν πως το Fb είναι αποκλειστικά για γκλαμουριά και ανοησία, απλώς δεν το ξέρουν.

    Η κρεολή γλώσσα Unserdeutsch γεννήθηκε πριν εκατό χρόνια στη Νέα Γουινέα. Σήμερα οι τελευταίοι εκατό ομιλητές της, σκορπισμένοι στην Αυστραλία, ξανασμίγουν στο Facebook. Περισσότερα εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Βλέπω τις πανεπιστημιακές κατακτήσεις των άτομων στο f/b. Πτυχίο και δουλειά. Επίδειξη μαστών προς τους ειδικούς, της ηλικίας και γνώσης, μεγαλειότατους. Και ακούω, καθώς παρατηρώ, κυματώδη σπλάχνα και τον ερωτευμένο φούρναρη. Οι φωτογραφιζόμενοι εξερευνητές της γλώσσας, θα ξέρουν τα γλωσσικά, (άλλος επί γιαμάχας, άλλη, αποτυπωμένη σκυφτή, πιστή στο έρεβος της απιστίας), όλα τα γλωσσικά, από τα αρχαία έως τα σημερινά. Πώς θα γράφεται το ένα, πώς θα λέγεται το άλλο. Μαθητευόμενος στο στιχοπλεγμένο τίποτα τους, ίσως να μάθω κάτι. Και νιώθω, με την ποιητική γλώσσα του f/b, δύο: α. θα γλείφω σάρκες με τα λόγια που είπες (στη γλώσσα μου ο ήλιος σπαρταράει), β. σαν την πρώτη και τελευταία ημέρα στο στρατόπεδο (σκόνη και προσφερόμενη τρυφερή ζωή, φιλάκι). Γιατί, δεν μπορεί να γίνει, με τον ήχο του καταρράκτη, τίποτα πιο καλύτερο από την παράθεση του φιλιού πάνω στην πλάτη του αγοριού της πηγής εκείνης, που έχει ιδρωμένα βραχάκια όχι απατηλά, και τζιτζικάκια μίας καυτής μοναξιάς. Αγναντεύεται από εδώ, όλος ο θάνατος, μεν, αλλά εγώ στα δάχτυλα μου έχω σπέρμα των βράχων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, με το προφίλ μας, στο f/b, θα φτιάξουμε εφημερίδα, με γνώμας και σοφίας. Ακούω και τα "προϊόντος του χρόνου". Μου λείπει όμως το "συν τω χρόνως". Όμως εγώ δεν θέλω ποτέ να κάνω παρέα με κανέναν από τους ομιλητές, ούτε να τους συναντήσω στο f/b. Γιατί, οι άνθρωποι αυτοί -ή κάλλιο να έλεγα: οι τιποτένιοι αυτοί τηλεθεατές- δεν είναι ούτε καν φιλόσοφοι του χρόνου και του Είναι και της Υπάρξεως. Όταν ζούμε εξετάζουμε τους καλύτερους, τους σπουδαιότερους, και τους βρίσκουμε σάπιους. Της τρίτης ποιότητας το μικροαστιλίκι βγαίνω και το συναντάω στο σουβλατζίδικο άμα θέλω, όποια ώρα θέλω. Σιγά μη μάθω ένα σωρό φιλοσοφία για να πάω να περιπαίξω τον πόνο των βορειοκορεατών με τον υπολογιστή και την 24άρα ελληνική λαλιά. Αλλά ό,τι λένε για το f/b, τα ίδια σαν ύμνους θα έλεγαν και για τον Στάλιν. Αυτοί είναι ταγματασφαλίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Γενική Γραμματεία Ισότητας: Να αποσυρθούν οι «Βουλγάρες» του ράπερ TUS. Να το σβήσω και από τον φάκελο DOWNLOADS στο διαμέρισμα Ζου; Να μην το ακούω ξανά ποτέ ξανά; Σε όλες τις μητέρες αρέσει ο Τους. Είναι καλές. Η ΓΓΙ μισεί τον έρωτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τι ωραία να πάει ένας τη διαδρομή Υπολογιστής, usr, share, applications - να βρει τα εικονίδια και να τα στείλει στην Επιφάνεια Εργασίας. Τι ωραία να μην αναβαθμίζει καθημερινά και να έχει ένα σύστημα ήσυχο, χωρίς γραμματοσειρές της Microsoft. Τι ωραία, με το πράσινο Ubuntu Tweak να χρωματίσει και να αραιώσει τα πάνω και τα κάτω. Τι ήσυχη και ηδονική που είναι η νυχτερινή πορεία του λειτουργικού συστήματος προς το ξημέρωμα, με όλων των ζωντανών χρωμάτων πετεινούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.