Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 05, 2016

Rilke: Herbsttag






















Rainer Maria Rilke

Herbsttag  (Ημέρα Φθινοπώρου)




Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren lass die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

Κύριε, είναι καιρός. Το καλοκαίρι κράτησε πολύ.
Ρίξε τις σκιές Σου στα ηλιακά ρολόγια
Κι αμόλησε τους ανέμους στα λιβάδια.

Πρόσταξε να γεμίσουν τα στερνά τα φρούτα
Δώσε τους δύο ακόμα νότιες μέρες,
Πίεσε τα να τελειωθούν και βάλε
Την τελευταία γλύκα στο βαρύ κρασί

Όποιος δεν έχει σπίτι, δεν θα χτίσει πια.
Όποιος είναι τώρα μόνος, θα μείνει για καιρό,
Θα αγρυπνά, θα διαβάζει, θα γράφει μεγάλες επιστολές,
Και πέρα δώθε στις δεντροστοιχίες θα γυρνά
Ανήσυχος, ενώ θα πέφτουν τα φύλλα.

Επειδή ό,τι νιώθω τώρα το έγραψε ο Ρίλκε πριν 115 χρόνια σε ένα αγαπημένο ποίημα που το κουβαλάω μέσα μου δεκαετίες (από μνήμης το κατέγραψα εδώ) προτιμώ να του δώσω τον λόγο. Έκανα και μία άτεχνη, πρόχειρη μετάφραση που δεν έχει ίχνος από την μουσική του πρωτότυπου – μόνο και μόνο για την κατανόηση του περιεχόμενου. Ακόμα κι αν δεν ξέρετε Γερμανικά διαβάστε το – θα ακούσετε τόνους και ημιτόνια.

Ναι, ήρθε το Φθινόπωρο, σιγά σιγά οι μέρες μικραίνουν, τα βράδια κάνει ψύχρα, και αναγγέλλονται τα πρωτοβρόχια. Αρχίζουν τα άλλα ταξίδια – όχι των διακοπών. Όλα τα συνέδρια γίνονται φθινόπωρο.

Τι θα κάνετε εσείς το φθινόπωρο; Πώς πήγε το καλοκαίρι; Εμένα μου φάνηκε ατέλειωτο…

41 σχόλια:

  1. ΆΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ.
    Ο Αλέξανδρος Βέλιος πέθανε σήμερα όπως ακριβώς το επιθυμούσε. Θα ήταν ενδιαφέρον να συζητήσουμε στο BLOG για το τεράστιο θέμα της ευθανασίας ή αλλιώς ΑΞΙΟΡΕΠΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥ.
    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σκέφθηκα κι εγώ - θα είναι το επόμενο θέμα μας...

      Διαγραφή
    2. Εμένα με συγκίνησε η όλη παρουσία του Αλέξανδρου και ο θάνατος του και τον αποχαιρετώ με αυτή την ελάχιστη προσφορά.

      Διαγραφή
    3. Υπάρχουν πολύ άρρωστοι άνθρωποι και δεν αναφέρομαι στον Αλέξανδρο Βέλιο αλλά στην ανωτέρω "ελάχιστη προσφορά" .

      Διαγραφή
    4. Να μας εκκαθαρίσετε...Αλλά μετά που θα επιστρέψουμε από θάλασσα. Γιατί τώρα πίνουμε την τελευταία σταγόνα του νερού, πατάμε στα πέδιλα μας και φεύγουμε.

      Διαγραφή
    5. Ενδιαφέρον θέμα!

      Διαγραφή
    6. Για τους κοινούς θνητούς η αυτοκτονία είναι αυτοκτονία και ..."τιμωρείται" με ταφή εκτός νεκροταφείου ή χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία*.
      Η ελβετική ή Βελγικη (υποβοηθούμενη) ευθανασία είναι πολυ ακριβή λύση και δεν ξερω πόσοι έχουν την δυνατότηατ να ανταποκριθούν. [Υποτίθεται οτι ο Βελιος είχε προετοιμάσει αυτήν την λυση].
      Ωστόσο αυτοκτονησε [κανεις δεν το λέει] και μας έδωσε έναν καινούργιο όρο "μη υποβοηθούμενη ευθανασία"...
      Ίσως είναι μια λυση για να μην τιμωρηθουν γιατροί [που "έδωσαν" χάπια!]. Αλλά εαν τα τοξικολογικά χαρακτηριστικά δειξουν κάτι τότε ο μεν Βέλιος έκανε την ευθανασία που έκανε -μη βαπτίζοντας την αυτοκτονία- όμως κάποιος άλλος θα "τραβιέται"...

      * Ο Αλέξανδρος Β. θα ταφεί με κανονική νεκρώσιμη , σε τάφο εντός νεκροταφείου αλλα χωρίς σταυρούς, καντήλια κλπ...
      ΜΕΓΑΣ Νάρκισος ο μακαρίτης αλλα του συγχωρώ τα πάντα αφου μετέφρασε και αγάπησε τον Φερνάντο Πεσόα.

      Διαγραφή
    7. Η σημαντικότερη και χρηστικότερη συνεισφορά του μακαρίτη προς τους δεινοπαθούντες τερματικούς ασθενείς και ανάπηρους θα ήταν να ζητήσει την μετά θάνατον δημοσιοποίηση των φαρμάκων και της δοσολογίας που χρησιμοποίησε - αφού οι οικείοι του θα μπορούσαν να πιστοποιήσουν το κατά πόσο αυτά όντως του εξασφάλισαν έναν ανώδυνο και ήρεμο θάνατο.

      Πιθανόν ο λόγος που δεν το έκανε ήταν ότι επρόκειτο περί φαρμάκων είτε παρανόμως συνταγογραφημένων είτε παρανόμως πωληθέντων και έτσι προτίμησε να προστατεύσει τους διακινητές τους από μια νομικίστικη δίχως νόημα φάμπρικα.

      Όταν κάποιος διαθέτει δικό του οικογενειακό τάφο μπορεί να ταφεί εκεί ανεξαρτήτως θρησκεύματος συνεπώς δεν βλέπω πουθενά διακριτική μεταχείριση του μακαρίτη. Η εκκλησία αρνείται να κηδέψει με βάση το δικό της τυπικό μη χριστιανούς - κάτι απολύτως λογικό.

      Διαγραφή
  2. Θυμάμαι και το άλλο ποίημα του Ρίλκε, για τα νεκροταφεία. Υπέροχα κείμενα!!!

    Αυτό το καλοκαίρι ήταν μακρύ και οδυνηρό. Κορύφωση μιας μακράς περιόδου επανεκτιμήσεων. Απαρχή πιθανών ανακατατάξεων.

    Τίποτα οδυνηρό δεν τελειώνει χωρίς περισσότερη οδύνη – για να γευτείς απλώς αυτό που δικαιούσαι: το τέλος της συγκεκριμένης οδύνης. Είναι σκληρό. Ζητάς κάτι παραπάνω. Όχι απελευθέρωση ‘από’ αλλά το όνειρο του ‘ανήκειν’ κάπου. Και δυστυχώς, τίποτα ευχάριστο δεν ξεκινάει χωρίς κι άλλο πόνο, κι άλλη προσπάθεια

    αλλά… αλλά… αλλά… αλλά….

    …για πρώτη φορά, και πολλή τύχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορούμε να δούμε το ποίημα του Ρίλκε για τα νεκροταφεία; Ή μήπως είναι το Πνεύμα που εμποδίζει την παράθεση του ποιήματος από τον ειδικό, της μακράς περιόδου περιοδικόν, οδυνόμενον θαυμαστή του χάρτου του Ρίλκε;

      Διαγραφή
    2. Το ποίημα του Rilke είναι στο ποστ της 18.1.16.

      Διαγραφή
    3. Το ποίημα του Ρίλκε (στο ποστ) για τα νεκροταφεία.

      Να το γράψω και σωστά.

      Διαγραφή
  3. Αυτόγραφο

    Ένα κίτρινο φύλλο σου,
    φθινόπωρο,
    σ' έναν άνεμο ράθυμο κάθισε
    και μ' ακολούθησε επίμονα.

    Το πήρα
    και το κρατώ
    σαν κάτι συμβολικό από μέρους σου,
    σαν φιλικό αυτόγραφο,
    ίσως σαν ένα "ευχαριστώ"
    που διόλου μέρος δεν έλαβα
    στο καλοκαίρι τούτο.

    Το πήρα
    κι εξιχνιάζω
    τις φετινές προθέσεις σου
    απέναντί μου.

    Κική Δημουλά, "Ερήμην" (1958).


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η 1η Σεπτεμβρίου ορίζεται ως η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους(αρχή της Ινδίκτου). Η 11η Σεπτεμβρίου σημαίνει για τους μαθητές στην Ελλάδα την έναρξη του σχολικού έτους - για τους Αμερικανούς υπηκόους είναι αφόρμηση οδυνηρών μνημών. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν αυτήν την εποχή τελευταίο στάδιο του θέρους(φθίνουν οι οπώρες). Εν τέλει, ο καθένας μας κουβαλάει τη δική του αίσθηση των εποχών. Απόλαυσα τη θερινή ραστώνη με αγαπημένα αναγνώσματα και ατενίζω τους επερχόμενους μήνες με τη συνδρομή του Νίκου -Αλέξη Ασλάνογλου:"[...] Κι αυτή η αίσθηση γίνεται κυρίαρχη αρχές φθινοπώρου, όταν χαλάει έξαφνα ο καιρός, με κουφόβραση ή πνιγερό συννεφόκαμα. Προς το βράδυ όμως,πέφτει ψύχρα ή βροχή.[...]Μόνο για λίγο. Γιατί Σεπτέμβρη και Οκτώβρη, το καλοκαίρι ξαναρχίζει λαμπερό και ατέλειωτο."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι είναι η Ινδίκτα. Είναι κάτι σημαντικό;

      Διαγραφή
    2. Ανοίξτε και κανένα Google - Wikipedia:

      Η Ινδικτιών ήταν μη αστρονομική χρονική περίοδος 15 ετών. Καθιερώθηκε στα χρόνια των Ρωμαίων, λόγω κάποιου φόρου, ο οποίος διατάχθηκε να πληρώνεται κάθε δεκαπέντε χρόνια. Γι αυτό και η ετυμολογία της λέξης είναι λατινική και προέρχεται από το «indictio», όπως ονόμαζαν οι Ρωμαίοι τη «διαταγή».

      Διατηρήθηκε επί Βυζαντίου καθώς και στην Καθολική εκκλησία για την είσπραξη ορισμένου φόρου κάθε 15 χρόνια. Γι αυτό ονομάζεται και επινέμηση. Πότε ακριβώς καθιερώθηκε δεν είναι γνωστό. Εικάζεται ότι επί Διοκλητιανού ή επί Μεγάλου Κωνσταντίνου το 312 άρχισε να χρησιμοποιείται ως χρονολογική αναφορά. Οι Πάπες της Ρώμης χρησιμοποίησαν τον θεσμό αυτό από το 315 αρχίζοντας να μετρούν τα έτη από 1ης Ιανουαρίου και τους κύκλους από το έτος 3 π.Χ.. Ο Κάρολος ο Μέγας καθιέρωσε την χρονολόγηση αυτή από το έτος 800 και αρχίζοντας από τις 24 Σεπτεμβρίου. Το ίδιο έκαναν και οι Αυτοκράτορες της Γερμανίας. Μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς, οι Πατριάρχες διέσωσαν τον θεσμό αρχίζοντας από την 1η Σεπτεμβρίου, χωρίς όμως να γράφουνε τον κύκλο. Ο κύκλος της ινδικτιώνος στην ορθόδοξη εκκλησία προκύπτει από την διαίρεση του από Αδάμ έτους δια δεκαπέντε, και ινδικτιών είναι το καταλειπόμενο.

      Διαγραφή
    3. Διακινδυνεύοντας να καταντήσω γραφικός αντιγραφέας, παραθέτω Ανδρέα Εμπειρίκο:"[...] μου έρχονται στα χείλη, λέγω, σε τούτη τη βραδιά του φθινοπώρου, όχι των άλλων ποιητών, μα του αρχαγγέλου Percy Bysshe οι πτερωτοί, κορυδαλλένιοι στίχοι:.....................Be through my lips to unawakened earth / the trumpet of a prophecy! O, Wind,/ If Winter comes, can spring be far behind?". Η ποίηση ως σταθερή βακτηρία στη χωλή ζωή μας.

      Διαγραφή
  5. If all the year were playing holidays,
    To sport would be as tedious as to work.
    But when they seldom come, they wished for come.
    And nothing pleaseth but rare accidents.

    Αν όλο το έτος ήταν διακοπές,
    το παιγνίδι θα ήταν τόσο ανιαρό όσο και η εργασία.
    Αλλά όταν αυτές έρχονται αραιά, έχουν τη χαρά της προσμονής.
    Τίποτα δεν είναι πιο αρεστό από τα σπάνια γεγονότα.

    Σαίξπηρ, Βασιλιάς Ερρίκος, IV, Πράξη 1, σκηνή 2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραίο φρικτό και απέριττο τοπίο. Πολύ ωραίο. Αλλά οι επιστολές που θα γραφούν θα είναι επιστολές του ανθρώπου χωρίς ηλεκτρονικό ταχυδρομείο προς; Νιώθω πως ποτέ δεν υπήρξε ανθώπινος παραλήπτης σε όλες εκείνες τις επιστολές που γράφτηκαν στους καιρούς εκείνους χωρίς ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Τι έγραφαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο είναι (δεν το ήξερα), ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Περιμένω την πρώτη βροχή. Αντί για βροχή έρχεται αέρας. Η πόλη των ανέμων! (Καμμία σχέση με L.Α.) Δεν μου αρέσει ο αέρας και η ανομβρία. Θυμίζουν έρημο. Δεν μου αρέσει το κλίμα της Αθήνας και ας λένε. Υπάρχει βέβαια αυτό το εξουθενωτικό φως... Αλλά είναι πιο ωραίες οι σκιές. Έχω επιθυμήσει συννεφιασμένες μέρες με βροχή. Εδώ στην Αττική, τα φύλλα ξεραίνονται από την ανομβρία πριν κιτρινίσουν. Τα ωραία τοπία του Φθινοπώρου με τα κίτρινα και κόκκινα χρώματα ανήκουν σε άλλα μέρη. Εδώ μόνο πεύκο. Και τι πεύκο! Πεύκη η χαλέπιοςή Πεύκη η τραχεία! Αυτό τα λέει όλα. Ίσως είμαι αχάριστος αλλά το κλίμα της Ρώμης με τις λίγες καλοκαιρινές βροχούλες μου αρέσει περισσότερο. Και όχι μόνο της Ρώμης αλλά ας μην απαριθμήσω Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες... Και όχι μόνο Ευρωπαϊκές... Ακόμη και το Μεγάλο Μήλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ωραιο το καλοκαιρι, η αγαπημενη μου εποχη. Τοσο ανεμελο, ολα τα ενδεχομενα ανοιχτα. Μπορεις να επιβιωσεις χωρις στεγη και χωρις προμηθειες ή χρηματα για τροφη το καλοκαιρι!
    Τωρα ανυπομονω για την πρωτη βροχη να δωσει οσμη στα πραγματα. (Νομιζω η φθινοπωρινη βροχη μυριζει waterlilies του Monet).
    Και περιμενω να ζησω ολα τα δυσκολα που ανελαβα για το χειμωνα. Για να δουμε πως θα παει.
    Καλησπερα απο εμενα για πρωτη φορα επωνυμα. Ειχα αφησει παλιοτερα καποιους στιχους του Ελυτη σε κανα-δυο ποιητικα θεματα.
    Ευχαριστω για το ωραιο ποιημα του Rilke.
    Tomas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωραια και η φωτογραφια! που ειναι;

      Διαγραφή
    2. "Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι..."
      Πολλοί περιμένουμε αυτήν την σταγόνα... Στεγνώσαμε!

      Διαγραφή
    3. Η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν πολλά χρόνια στην Βυτίνα. Δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο βιβλίο μου "Το Φως των Ελλήνων" (!984).

      Διαγραφή
  10. Είναι νωρίς για φθινόπωρο. Μέχρι το τέλος Οκτώβρη κάνουμε τα μπάνια. Τα μπάνια με τις μοναχές απαιτούν αισθήσεις κατασιγασμένες από μελαγχολίες και τα φθινόπωρα απαιτούν διαπίστωση ξανά ότι λειτουργούν οι αισθήσεις τους και ότι θα τις βρουν οι ενδιαφερόμενοι τέλος πάντων και τέλος του φέξε μου και γλίστρησα επίσης. Δεν υπάρχει Κόλαση και δεν υπάρχει Παράδεισος. Μπερδεμένος ποιητής ο Ρίλκε. Αυτά έγραφε; Ότι θα πάμε στα Ντουίνα και κάτι τρέχει στα ρομά; Και τι γυρεύει ο Κύριος και Θεός μας στα ηλιακά ρολόγια και στα λιβάδια. Ο Κύριος υμνιέται στους ναούς μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το Φθινόπωρο, είναι η ωραιότερη εποχή. Ποιό ωραία και από την Άνοιξη. Το μειονέκτημα του Φθινοπώρου όμως είναι, ότι μετά έρχεται ο Χειμώνας... Ενώ μετά την Άνοιξη έρχεται το καλοκαίρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. σα να μελετούνε ο ένας του άλλου τη μυστική06 Σεπτεμβρίου, 2016 02:08

    Οι πυρηνικές δοκιμές μας γέρασαν νωρίς στον κόσμο αυτό. Εμένα το όνειρο μου είναι να μπορώ να λύνω ασκήσεις χωρίς εκεί που λύνω τις ασκήσεις να νιώθω χάλια είτε με την ανάμνηση γροθιάς που θα με πλήξει είτε με σκέψεις ότι κάνω κάτι κακό και πληγώνω τούς άφθαστους φονιάδες που διατείνονται ότι γνωρίζουν καλύτερα από εμένα το γεγονός ότι ζω και τα δρομάκια του γεγονότος ότι ζω. Στο πάρκο ο Πόπερ - ο φιλόσοφος ποιητής (κρίμα να μην λέγεται στο δημόσιο λόγο - λέγονται τόσα άλλα) στο πάρκον ο Πόπερ μου ζάλισε τ' αφτιά: πώς είμαι τράπουλα σημαδεμένη. Ελπίζω δε να ηρεμήσουν και ν' αβγοκαταλαγιαστούν όλα τα επώνυμα τρολ στο doncat, ή τουλάχιστο' να περιορίσου' τις αφόρητες παραβιάσεις και βεβαιότητες στην αναμέτρηση με τους ασυλλόγιστους και αβέβαιους εαυτούς τους και να μην κλέβουν ξύλα και ξυλαράκια από τις ρίζες της φωτιάς. Θα ήταν ωραία να ήμουν ο Καβάφης στο πλοίο ταξιδεύοντας για Ελλάς και να διαβάζω Ρίτσο, Σεφέρη, Ρίλκε, και άλλους δήθεν και δήθεν συννεφιασμένους και δήθεν σκοτεινούς, αλλά που μάλλον κάμνουν άλλο πράμα, σαν κιφ ή σαν παντρεμένη χορεύτρια που κρύβει επίμονα τη βέρα της στην τρύπα, μα δεν μπορώ να ξεπεράσω το σώμα μου και να πάω πίσω και να ζήσω ξένα συναισθήματα, σε πεθαμένες ως προς την εποχή της ζωής μου εποχές. Πολλές φορές ασκούμαι να μιλήσω σαν Γεραλής- αλλά με λόγια ερωτικά, χυδαία και αισχρά - για να της τα πω. Την παρακολουθώ. Έχω φωτογραφίες με ημερομηνίες. Όταν ενηλικιωθεί με κόκκινο σορτσάκι θα τις φανερώσω. Εκείνη την ημέρα έκανα για εσένα αυτό, την επομένη βασανίστηκα στα δάση, αλλά δεν ξέχασα τον ένοχο πόθο μου για εσένα. Με συγχωρείς; Συγχώρεσε με. Σε περίμενα - να φορέσεις αυτό το κόκκινο σορτσάκι για να σε αγαπώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Μια Κυριακή, δεν ξέρω πώς, επειδή δεν πιάναμε ποτέ κουβέντα για ποίηση, άρχισα να λέω κάτι κι αναφέρθηκα στις Ελεγείες του Rilke κάμποσα λεπτά της ώρας, αναθυμούμενος και μερικούς στίχους του ποιητή. Ο κυρ Φώτης μ' άκουσε όσο μπόρεσε κι απότομα είπε: "Rilke...Rilke...Τι σκοτεινό όνομα...Τι τα θέλεις αυτά...
    Ευρώπη σήμαινε θάνατος.
    Θυμάμαι τι έλεγε χαρακτηριστικά για το πιάνο. Πώς είναι σαν φέρετρο. Μαύρο. Στιλπνό. Με τα νεκρικά λουλούδια του απάνω. Με τα κηροπήγια του θανάτου. Σαν το διάβολο. Με τα φριχτά του δόντια, μαύρα κι άσπρα, τα πλήκτρα. Με την απαίσια ουρά του. Κι ο πεθαμενατζής. Ο Βερζεβούλ ανακατομάλλης. Ο πιανίστας. Με το φράκο της κηδείας, τα μυτερά σατανικά λουστρίνια...".
    Νίκος Καρούζος,, Κόντογλου ο ριζορθόδοξος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η επικαιρότητα μας πήγε στο θέμα της ευθανασίας - ετοιμάζω το επόμενο ποστ - φυλάξτε τα σχόλιά σας για αργότερα. Θα μεταφέρω και μερικά από όσα δημοσιεύτηκαν εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μιας και δεν δουλεύω το δικό μου καλοκαίρι, με την έννοια των διακοπών στη θάλσσα δεν έχει τελειώσει. Όσον αφορά το "επίσημο" καλοκαίρι πήγα σε ένα γάμο στην Τήνο και στο γλέντι λένε στον γαμπρό: όταν ξεκινήσει η μουσική θα φέρουμε το επιδόρπιο και φέρανε 2 τεράστιες πιατέλες με κρέατα μία εξ' ίσου μεγάλη με ρύζι και μία με πατάτες μετά έφεραν και το επιδόρπια, διάφορα γλυκά και φρούτα αν είχαμε μαζί μας doggy bag θα είχαμε φαί για 15 μέρες.

    Πέρα από αυτό ήρθαν τα ανήψια μου από το Βέλγιο αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω με τον ανηψιό μου στη πρεμιέρα του Πρωταθλήματας, να δει και αυτός έναν επίσημο αγώνα της ΑΕΚ μιας και στην Ελλαδα οι μαφίες ζουν και βασιλεύουν και ίσως αποκτήσουν και κανάλια..., γράφω ίσως μιας και ευτυχώς ανήκουμε στην Ε.Ε. οπότε το νομοσχέδιο παροδία θα καταργηθεί, αν το εγκρίνει το ΣτΕ.

    Όσον αφορά το φθινόπωρο: θα ξαναρχίσω να παίζω contract bridge, θα ασχοληθώ περισσότερο με την Ευρώπη-Οικολογία, με τα κοινά της Σαρωνίδας και της Κηφισιάς και να παίζω το απόλυτο παιχνίδι: World of Warcraft, επίσης θα διαβάζω βιβλία και θα γυμνάζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τέλος σχετικά με την ευθανασία είμαι υπέρ για ποιο λόγο να βασανίζεται ένας ασθενής αν είναι θέμα χρόνου να πεθάνει και να χρησιμοποεί κρεβάτι σε ΜΕΘ;

    Υ.Γ. πέρασα 2.5 μήνες της ζωής μου σε ΜΕΘ, οι γιατροί με είχε ξεγράψει άρα μπορείτε να μου πείτε: εσύ από που και ως που εκφέρεις άποψη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. #[...] σχετικά με την ευθανασία είμαι υπέρ για ποιο λόγο να βασανίζεται ένας ασθενής αν είναι θέμα χρόνου να πεθάνει[...]
      # [...]οι γιατροί με είχε ξεγράψει[...]

      Μα ...αν ειχαν αποφασίσει "να μην τυραννιέσαι" στην αρχή των 2.5 μηνών τωρα δεν θα μιλούσαμε εδω φίλε...

      Διαγραφή
    2. Προφανέστατα άλλωστε το έγραψα :) Όχι πως έχει μεγάλη σημασία αλλά τους 2.5 μήνες δεν ταλαιπωρήθηκακαθόλου με την έννοια ότι βρισκόμουνα σε βαθιά καταστολή :)

      Ας το συζητήσουμε στο σχετικό ποστ :)

      Διαγραφή
  17. Για όσους θέλουν να ακούσουν πως ηχεί το ποίημα στα Γερμανικά, ο Λύκος της Στέπας μου στέλνει ένα βίντεο στο YouTube. Το συνοδεύει με μία παρατήρηση που αντιγράφω: "Ρίλκε και Χίτλερ· την ίδια γλώσσα αμφότεροι μιλούσαν. Πόσο διαφορετικά όμως ηχεί! Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος έχει ακούσει μόνο το γάβγισμα του δημαγωγού, όχι τη μουσική του ποιητή".

    Ακούστε το:
    https://youtu.be/1Hx7-_RwrCY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γιατί έπρεπε την πιό γλυκιά εποχή του χρόνου να την συνδέω με τόσους αποχωρισμούς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Βρίσκομαι συνεχώς στην παραλία, όπου ένας χειμερινός κολυμβητής διασχίζει κατά πλάτος την θάλασσα και μία κοπέλα κάθεται στα βοτσαλάκια για να καπνίσει το τσιγάρο της και να πονέσει από την επαφή του σώματος με τις πέτρες της. Ο άνεμος αν φυσήξει θα πάρει το κόκκινο μπουφάν της και θα το ρίξει μέσα στη θάλασσα. Θα τρέξω αμέσως να την ρωτήσω τι συμβαίνει, τι έγινε, να εξακριβώσω το δάκρυ και την πίκρα της και να την αγκαλιάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Τότε που ζούσα μού έδιναν την υπενθύμιση: The symbol := means "is defined to be". Εκνευριζόμουνα. Αλλά πιο πολύ οι άλλοι, που έλεγαν -να το καταλάβω καλά- ότι ήμουν ακριβώς το μίσος τους για εμένα - και όταν ακόμη βοηθούσα βάζοντας μια τάξη στην αταξία του παραλογισμού τους, με είχαν στο φταίξιμο, ότι εγώ έφταιγα που στη μέση της διαδρομής με ξεχνούσαν και επανέρχονταν στην νοοτροπία του βολέματος στην βλακεία και στην αδιαφορία και στο μίσος. Η Ελλάς είναι κουραστική από αυτή την άποψη. Από τον δημόσιο χώρο αναλογία: θα μάθαινε ποτέ ο Κωνσταντίνος Τσάτσος ευθύγραμμη κίνηση; Κ' είναι μύθος, είναι μύθος το δασύτριχο μου στήθος. 100 ασκήσεις δύο φορές. Νόες που δουλεύουν με αναλογίες: γιατί πρέπει να αποδείξεις σε εμένα ότι δεν πρέπει να το κάνεις αυτό επειδή ο ειρωνικός κομουνισμός των εισαγωγικών δεν θα δουλέψει ποτέ ως σύστημα; Πώς τάχα θα περάσω και αυτό το τελευταίο χαρισμένο στους νεοφιλελευθερηματίες φθινόπωρο. Μάλλον είναι τρελοί σαν γκόμενες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Στηρίζομαι στις ηθικές και πνευματικές αρχές. Η ευθανασία ας θεσπιστεί. Δεν έχω πρόβλημα σε αυτό. Οι έλληνες έχουν ανάγκη να αποφασίσουν τον χρόνο της αποχώρησης τους. Η Ευρώπη των ανθρώπων θα αντλήσει φως από την ελληνική εστία ούτως ή άλλως. Το κακό στη ζωή είναι που δεν γίνεται διάλογος με την αρχαιότητα. Αν θεσπίσουμε την ευθανασία; θα αρχίσει ο διάλογος με την αρχαιότητα. Για να αντιμετωπιστεί και το χάσμα τεχνολογικών επιστημών και ανθρωπιστικών σπουδών θα χρειαστούν μεταρρυθμίσεις. Ας ετοιμάσουμε κατά το δυνατόν ένα μακρόπνοο σχέδιο, για να διαφυλαχθεί το ιερό πυρ της επιβολής της ελληνικής τεχνικής τελειότητας για να γίνει τελικά η ευρωπαϊκή ευθανασία. Α-ξι-ο-κρα-τι-κά. Μόνο που οι επιστημονικές βάσεις είναι άγνωστες στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και ο Αριστοτέλης δεν έχει καμία απολύτως σύνδεση με τον ίδιο τον Newton και θα πρέπει να διαλέξουμε ως έλληνες και ευρωπαίοι: με τον Αριστοτέλη -και τον Γιουκερ εν τελική αναλύσει- ή με τον Newton. Θα κάνουμε σεισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φθινοπωρινό πρωινό στο νησί

    Ηρεμία και η θάλασσα 'λάδι' σαν μια απέραντη λίμνη.
    Σύκα και σταφύλια για πρωινό, πεσκέσι από τον γείτονα.
    Η παραλία που μέσα σε μιά μέρα μετατράπηκε σε ιδιωτική. Ενα ζευγαρι μόνο με τον σκύλο τους που απολαμβάνει κι'αυτός το κολύμπι στη θάλασσα.
    Λίγοι γνωστοί που έρχονται για να πιούμε μαζί τον δεύτερο καφέ και να ευχηθούμε 'του χρόνου πάλι'.
    Ο κόμπος στον λαιμό όταν σου λέει ο Δημήτρης ότι μάλλον θα πουλήσει το ξενοδοχείο που ήξερες από παιδί.
    Το φτιάξιμο της βαλίτσας που εκτονώνεις όλη σου τη θλίψη της αναχώρησης. Την σκισμένη ψάθα που αφήνεις εκεί. Το δανεικό βιβλίο που θα επιστρέψεις 'του χρόνου'.
    Φιλιά και αγκαλιές την ώρα που η θάλασσα αλλάζει όψη - δεν μοιάζει πιά με λίμνη, είναι Αιγαίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.